W Skarbimierzu, za sprawą VI Wojewódzkiego Przeglądu Pieśni Pokutnej i Pasyjnej, rozbrzmiewała przepiękna muzyka. Pieśni pokutne i pasyjne wyśpiewywało ponad 300 osób.
Lacrimosa W.A.Mozarta została wybrana przez jurorów do koncertu galowego. To było wspaniałe przeżycie i muzyczne i duchowe. Przegląd wspaniale zorganizowany i przepięknie poprowadzony. Zwieńczeniem spotkania była uroczysta msza św. w rozświetlonym wiosennym słońcem kościele parafii pw.Św. Stanisława Biskupa i Męczennika wzbogacona przepiękną homilią i śpiewem laureatów przeglądu.
Chór Gloria Salvatori istnieje od wielu lat przy parafii Najświętszego Zbawiciela na Wojszycach we Wrocławiu dzięki wsparciu i opiece księdza proboszcza Stanisława Krzemienia. Większość osób śpiewających w tym zespole ma za sobą wiele lat aktywności chóralnej. Obecny skład chóru ukształtował się przed pięciu laty. Tworzą go głównie chórzyści z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z Ołtaszyna i Najświętszego Zbawiciela z Wojszyc., ale są w nim przedstawiciele i innych parafii.
Od trzech lat kierownikiem artystycznym chóru Gloria Salvatori jest Marta Moczulska.
Do najważniejszych w swoich doświadczeniach chór zalicza koncert z zespołem LUMEN - zaśpiewano „Pop-oratorium Miłosierdzie Boże” pod dyrekcją kompozytora Zbigniewa Małkowicza oraz koncert uświetniający obchody 35-lecia Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta, który odbył się w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu.
– Dobrze się składa, że właśnie w niedzielę dziękczynienia obchodzimy srebrny jubileusz naszego Chóru Chłopięcego – powiedział ks. dr Wiesław Piotrowski, proboszcz parafii pw. Matki Boskiej Bolesnej, rozpoczynając Mszę św., którą pod przewodnictwem ks. dr. Roberta Tyrały (Prezydenta Międzynarodowej Federacji Pueri Cantores) sprawowało w limanowskiej bazylice 9 kapłanów!
Gospodarz miejsca podkreślał, że w czasie Eucharystii wspólnota dziękuje za tych, którzy założyli Chór Chłopięcy Bazyliki Matki Boskiej Bolesnej, za osoby i instytucje wspierające jego działalność i za wszystkich chórzystów śpiewających w zespole. W Mszy św. uczestniczyli licznie zebrani goście, w tym przedstawiciele Parlamentu RP, władz wojewódzkich, powiatowych, gminnych i miejskich, samorządowcy, byli chórzyści z rodzinami, rodzice chłopców śpiewających w chórze, nauczyciele, mieszkańcy miasta.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
„Nie wykluczajmy cierpienia z naszych środowisk. Uczyńmy z niego raczej okazję do wspólnego wzrastania, aby pielęgnować nadzieję dzięki miłości, którą Bóg jako pierwszy rozlał w sercach naszych” - zaapelował Ojciec Święty do chorych i pracowników służby zdrowia. Przybyli oni do Rzymu na swe uroczystości jubileuszowe. Przygotowaną przez Franciszka homilię odczytał proprefekt Dykasterii do spraw Ewangelizacji, abp Rino Fisichella.
„Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?” (Iz 43, 19). Są to słowa, które Bóg, za pośrednictwem proroka Izajasza, kieruje do ludu Izraela będącego na wygnaniu w Babilonie. Dla Izraelitów jest to trudny okres, wydaje się, że wszystko zostało stracone. Jerozolima została zdobyta i spustoszona przez żołnierzy króla Nabuchodonozora II, a wygnanemu ludowi nic nie pozostało. Perspektywa wydaje się być zamknięta, przyszłość mroczna, wszelka nadzieja zniweczona. Wszystko może skłaniać wygnańców do załamania się, do gorzkiej rezygnacji, do poczucia, że nie są już błogosławieni przez Boga.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
