Rozważania stacji Drogi Krzyżowej przygotował ks. kapelan Stanisław Latosiński, a odczytali je pracownicy i podopieczni Szpitala św. Anny, Domu Pomocy Społecznej, Hospicjum, Środowiskowego Domu Samopomocy, Domu Kombatanta i Schroniska dla Bezdomnych.
Bp Kazimierz Ryczan mówił w homilii o przeżywaniu choroby i cierpienia w łączności z ukrzyżowanym Chrystusem: „Jezus utożsamił się z człowiekiem chorym i cierpiącym. Czy zlikwidował cierpienie? Nie. Sam poddał się cierpieniu, męce krzyżowej. I z nieuchronnego losu cierpienia uczynił zbawienie”. Przypomniał także świadectwo Jana Pawła II, autentycznego świadka starości i choroby, a także wielkiego czciciela Matki Bożej z Lourdes. Bp Ryczan postawił pytanie, co Bernadeta, „Święta Wizjonerka”, ma dzisiaj do powiedzenia swoim francuskim rodakom i nam, żyjącym półtora wieku później?
Prosił także, szczególnie zgromadzonych księży, o modlitwę w intencji kapłanów, a zwłaszcza starszych i chorych. Uroczystość w Miechowie była zarazem nawiązaniem do 10-lecia erygowania Miechowskiej Kapituły Kolegiackiej przy Bazylice Mniejszej w Miechowie.
W Eucharystii pod przewodnictwem Księdza Biskupa, z udziałem księży parafialnych, kanoników miechowskich i kapłanów z dekanatu, uczestniczyli chorzy z miechowskich placówek medycznych, opiekuńczych i pomocowych.
Po Mszy św. Ksiądz Biskup poświęcił kaplicę św. Marii Magdaleny, freski z XIII wieku pod chórem, organy po konserwacji oraz ołtarz św. Barbary w krużgankach.
W odrestaurowanej kaplicy św. Marii Magdaleny zwracają uwagę dobrze zachowane freski ścienne z 1408 r., z widocznie zarysowanymi sylwetkami aniołów. Przez ostatnie dziesięciolecia w kaplicy był ołtarz św. Barbary, ale zgodnie z historią miejsca kaplica jest dedykowana św. Marii Magdalenie. Ołtarz św. Barbary (pierwotnie przeniesiony z kościoła cmentarnego pw. św. Barbary) został umieszczony w krużgankach, pamiętających czasy św. Jadwigi Królowej. Właśnie w krużgankach przez cały rok jest odprawiane nabożeństwo Drogi Krzyżowej, podtrzymujące pokutny charakter sanktuarium.
Ciekawostką dla turystów i pątników pozostaje także poświęcony fresk z XIII wieku pod chórem, w zachodniej ścianie bazyliki. Odkryto go w 1948 r., ostatnio zabezpieczono i poddano specjalistycznej konserwacji. Fresk przedstawia scenę ukrzyżowania, na której Maryja jest wyobrażona z mieczem boleści przeszywającym Jej serce. W słabo zarysowanej postaci z prawej strony krzyża znawcy przedmiotu dopatrują się sylwetki komesa Jaksy z rodu Gryfitów, krzyżowca i pielgrzyma, fundatora kościoła.
W 1163 r. na worku ziemi przywiezionej do Miechowa z Jerozolimy postanowił on ufundować kościół, będący wierną repliką Grobu Bożego. Sprowadził także zakon bożogrobców, stróżów Grobu Bożego, który przy miechowskiej bazylice (pomimo przerw) istnieje do dzisiaj.
Obecny kościół wzniesiono w latach 1233-1295. Choć był przebudowywany XIII/XIV oraz XVIII wieku i kilkakrotnie niszczyły go pożary, to zachował wiele pierwotnych elementów architektonicznych. Świątynia ma charakter bazylikowy. 15 lipca 1802 r. bp Nowina-Nowiński ponownie konsekrował ją po pożarze, zaś na 200-lecie konsekracji świątynia przeszła kapitalny remont wnętrza, który przywrócił jej dawny blask. Tytuł Bazyliki Mniejszej kościół w Miechowie otrzymał papieskim Breve w 1996 r.
O unikatowym w skali Europy charakterze miechowskiej bazyliki decyduje przede wszystkim kaplica Grobu Bożego, z wierną repliką Grobu Bożego z Jerozolimy. Choć pierwotną zniszczyły pożary, obecna pochodzi z 1530 r. i jest najstarsza w Europie. Od wieków to miejsce nawiedzają pielgrzymi, byli tutaj liczni królowie polscy, dostojnicy państwowi i kościelni, kilkakrotnie - kard. Karol Wojtyła. Można tutaj uzyskać te same odpusty, jak w świątyni jerozolimskiej. W tym roku, jak powiedział „Niedzieli” ks. prał. Jerzy Gredka, proboszcz parafii i kustosz sanktuarium, rozpocznie się kapitalny remont kaplicy Grobu Bożego, szczególnie elementów drewnianych i złoconych.