Ewa Oset: – 29 stycznia 1978 r., dokładnie 40 lat temu, rozpoczęły się pierwsze zajęcia w Studium Życia Rodzinnego w Częstochowie. Jakie były jego początki?
Ks. Robert Grohs: – Diecezjalne, dziś już Archidiecezjalne Studium Życia Rodzinnego powstało pod inną nazwą (Studium o Rodzinie Katolickiej z ukierunkowaniem na kształcenie prelegentów na kursy przedmałżeńskie), ale cel był od początku ten sam. Chodziło o pomnożenie piękna życia i owoców misji pełnionej przez rodzinę. Dla służby duszpasterzom i rodzinie przez lata kształcono kadry ludzi, którzy mogliby stać się specjalistami w dziedzinie duszpasterstwa rodzin. Warto przywołać myśl św. Jana Pawła II, którą zawarł w posynodalnej adhortacji „Familiaris consortio” o zadaniach chrześcijańskiej rodziny w świecie współczesnym. Otóż podmiotem duszpasterstwa rodzin jest każdy człowiek, każdy uczeń Chrystusa, który żyje w rodzinie, a zatem powinien on nieustannie pomnażać swój zasób wiedzy i umiejętności. Temu służą takie instytucje jak nasze Studium. Trzeba zaznaczyć, że powstawało w bardzo trudnych, a zarazem ciekawych czasach, dziewięć miesięcy przed wyborem na Stolicę św. Piotra kard. Karola Wojtyły, który jest jednym z prekursorów nowoczesnego duszpasterstwa rodzin. Był on wówczas naszym metropolitą, ponieważ diecezja częstochowska należała do metropolii krakowskiej. Przedstawiciele naszej diecezji, również ze środowiska posługujących rodzinom, brali udział w Duszpasterskim Synodzie Archidiecezji Krakowskiej w latach 1972-79. 25 lat po zakończeniu działań synodalnych św. Jan Paweł II napisał, że „zasadniczym jego celem było wzbogacenie i pogłębienie wiary, tak aby stawała się coraz bardziej świadomą, coraz bardziej dojrzałą i odpowiedzialną”.
40 lat temu, w tej atmosferze początków posoborowej odnowy duszpasterstwa, w tej przestrzeni oddziaływania i dzielenia się wiarą zostało zapoczątkowane nasze Studium. Powołał je do istnienia kochający rodziny bp Stefan Bareła. Działało od 29 stycznia 1978 r., a dekretem z 21 listopada 1983 r. ten sam Pasterz związał je formalnie już pod nową nazwą z działalnością Instytutu Teologicznego w Częstochowie.
– Kto był jego inicjatorem?
Pomóż w rozwoju naszego portalu
– Od samego początku „duszą” i głównym organizatorem Studium był śp. ks. prof. Jan Wilk wraz z Janiną Orzech i Joanną Hojczyk oraz innymi współpracownikami według wskazań i pod patronatem arcypasterzy częstochowskich. Pragnę przy tej okazji podkreślić szczególnie zasługi pani Joanny, która przez niemal 40 lat jako sekretarka posługiwała w Studium z wielkim zaangażowaniem i fachowością, według serca Bożego. Oddawała swój czas, talenty, modlitwę i trudy w pełnej dyspozycyjności dla rodzin i im posługującym. Jest także dla nas wszystkich wzorem poszukiwania siły i inspiracji w Bogu i Jego Kościele.
– Studium Życia Rodzinnego jest teoretycznym zapleczem dla różnych form duszpasterstwa rodzin i poradnictwa małżeńsko-rodzinnego. Jakie w naszej archidiecezji mamy placówki, w których absolwenci Studium mogą służyć?
– Jeśli chodzi o zorganizowane przestrzenie – to trzeba wskazać przede wszystkim na Archidiecezjalny Ośrodek Duszpasterstwa Rodzin „Nazaret” w Częstochowie, który ma cztery oddziały – w Częstochowie, Radomsku, Wieluniu i Zawierciu. Tworzą go zespoły składające się z księży i osób świeckich. Żeby być w takim zespole i posługiwać rodzinom, małżeństwom, narzeczonym lub młodzieży, trzeba być absolwentem naszego Studium i być do tego posłanym przez księdza arcybiskupa metropolitę Wacława Depo. Drugą przestrzenią jest szkoła, a dokładnie zajęcia przygotowujące do życia w rodzinie. Wśród nauczycieli tego przedmiotu jest wielu absolwentów Studium, którzy mieli możliwość połączenia studiów z dodatkowym doszkoleniem. Trzecia przestrzeń, w której odnaleźli się nasi absolwenci, to posługa w parafiach, np. w Poradniach Życia Rodzinnego, albo przy okazji różnych parafialnych wydarzeń, spotkań dla dorosłych, młodzieży, grupowych bądź indywidualnych. To jest bardzo ważne, aby w parafii byli fachowi liderzy posługi rodzinom. Czwartą równie ważną przestrzenią są specjalistyczne poradnie. Nasi absolwenci odnaleźli się także w życiu społecznym. Wśród tych, którzy ukończyli Studium, są wybitne postaci ze świata polityki. Cieszymy się, że mogliśmy dać im mocny fundament nauczania Kościoła i różnorodnej wiedzy potrzebnej w służbie rodzinom i w obronie życia.
– Jak ocenia Ksiądz funkcjonowanie tego dzieła w naszej archidiecezji na przestrzeni tych 40 lat i jakie nowe wyzwania stoją przed Studium?
– Funkcjonowanie naszego Studium było i jest konieczne, jest jednym z warunków tego, aby jakość życia naszych rodzin stale podnosiła się. Od lat, a także i dziś wśród osób angażujących się w różnych przestrzeniach w życie naszej diecezji i poszczególnych parafii jest wielu absolwentów naszego Studium. To cieszy. Widzę wielkie zadanie tzw. promieniowania dobrym, Bożym, radosnym człowieczeństwem i życiem rodzinnym w różnych środowiskach, choćby po to, by spadła liczba rozwodów. Ewangelia rodziny musi być głoszona, jak nas tego uczy św. Jan Paweł II, wobec wszystkich ludzi. Powinna być głoszona w sposób zdecydowany, z wielkim przekonaniem, ale także fachowością pod względem merytorycznym, uwzględniającą nowe sposoby oddziaływania. W roku jubileuszowym, który obecnie przeżywamy, chcemy otwierać się na łaski Ducha Świętego. To światło potrzebne jest nam także do przeprowadzenia koniecznych zmian w Studium i rozeznania nowych horyzontów posługi. Cieszymy się kolejnym, już 41. rocznikiem słuchaczy i staramy się, aby zajęcia były prowadzone i przeżywane w atmosferze rodzinnej. Jeśli uda nam się dalej wpływać na ubogacenie życia rodzin naszej archidiecezji, to na pewno będziemy mieć wielu kolejnych świadków Chrystusa, którzy będą w Jego imię przemieniać życie ludzi o mentalności konsumpcyjnej i hedonistycznej. Rozwijać się będzie pięknie cywilizacja miłości. Jeszcze więcej ludzi uwierzy w miłość oraz Ewangelię życia i w rodziny.
